(zie ook de submenu’s)
Meer nog dan alle drukte – en misschien schrik – geef ik u dit gedicht van onze collega Jan de Vries door:
Wie is God?
God als oude en bebaarde man die zittend op zijn troon rampen strooit over de aarde: bosbranden, tsunami’s waar de golven ver het land in komen. Want zo’n ramp is ’s mensen loon.
|
of Strenge God vanuit de hemel neerziend, met de mensheid spot. Lacht om al dat aards gewemel om ’t panisch hamstergezemel en hun angsten en hun tranen. Is dat ’t beeld van onze God ?
|
of God die lijdt wanneer de mensheid niet weet waar ze ’t zoeken moet. Die hem ziet in al zijn kleinheid en zijn stille machteloosheid. Niets loopt Mij ooit uit de hand wat ook het mensdom denkt of doet!
God Die ’t kwade wil bestrijden gaf aan ons Zijn eigen Zoon, Die de weg ging van het lijden, ging voor ons de weg bereiden naar Zijn Huis waar Hij wil geven geen corona maar een kroon.
Sterkte gewenst
|